|
OBECNIE W KOŁOBRZEGU S. M. Manuela (przełożona): zajmuje się biurem parafialnym S. M. Katarzyna: uczy religii w Szkole Podstawowej nr 3 S. M. Zacharia: uczy religii w Szkole Podstawowej nr 4 i koordynuje pracę katechetów S. M. Michaela: dba o zakrystię i Bazylikę S. M. Romana: zajmuje się chorymi księżmi w Domu Księży Emerytów S. M. Kazimiera: dba o mały kościół
Siostry Felicjanki
O ZGROMADZENIU Charyzmat Zgromadzenia ma swoje korzenie w znaczącym dla Polski nurcie przemian społeczno – narodowo – religijnych połowy XIX wieku. Odczytała i zrealizowała go w sposób heroiczny Założycielka: bł. Matka Maria Angela (Zofia Truszkowska). Ta wykształcona, pochodząca z arystokratycznej rodziny kobieta, stała się podatnym narzędziem w ręku Boga. Ogarnięta duchem Bożym potrafiła wejść w ducha epoki, uczestniczyć w jej bólach i niedostatkach. Jednocześnie prowadząc życie czynne i kontemplacyjne bł. Matka Angela przygarniała najmniejszych i najbardziej pokrzywdzonych, wszystkie siły i zdolności poświęciła dla miłości chorych, głodnych, nagich i bezdomnych. Jej ofiarna miłość wypływała z bezgranicznej miłości Boga, w czym zasadza się podobieństwo do Dzieła św. Franciszka wołającego „miłość nie jest miłowana”. Kierowana Duchem Świętym bł. Matka Angela założyła w 1855 roku franciszkańskie Zgromadzenie Sióstr św. Feliksa z Cantalicio (Felicjanki). Istotnym rysem charyzmatu Założycielki, przekazanym Felicjankom, jest całkowite poddanie się woli Bożej, co pozwala ofiarnie służyć ludziom potrzebującym. W latach swojego ziemskiego życia, a także obecnie bł. Matka Angela uczy dostrzegania obecności Jezusa we wszystkich wydarzeniach, także w zetknięciu z ludzką nędzą i niesprawiedliwością. Zadaniem duchowych córek bł. Matki Angeli jest kształtowanie w sobie miłości Boga i bliźniego, co wyraża się przez życie duchem ofiarnej służby. Być Felicjanką to widzieć oczami, ale i sercem, dostrzegać człowieka utrudzonego, biednego i cierpiącego, przychodzić z pomocą najbardziej potrzebującym. Siły do pracy i radosnej posługi Siostry czerpią z codziennej Eucharystii, modlitwy wspólnotowej i indywidualnej oraz adoracji Najświętszego Sakramentu. „Przenajświętszy Sakrament jest największą łaską, bo w Nim mamy samego Dawcę wszelkich darów. Przenajświętszy Sakrament jest źródłem, z którego płyną wszystkie inne łaski” – bł. M. Angela Truszkowska
Siostry Felicjanki |