Siostry i Bracia, Kochani Diecezjanie,
Nasza 45-letnia Diecezja Koszalińsko-Kołobrzeska śpiewa Magnificat w Domu Matki w Skrzatuszu, kończąc dzieło renowacji świątyni i budowy domu pielgrzyma.
W liturgii dzisiejszej niedzieli zabrzmiały słowa absolutnie decydujące o życiu wspólnoty wierzących: „Jeśli dwóch z was na ziemi zgodnie o coś prosić będzie, to wszystko otrzymają od mojego Ojca, który jest w niebie. Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich” (Mt 18, 19-20). Pan przypomina nam dzisiaj, że modlitwa – bez której nie ma wiary żywej – przeżywana we wspólnocie, może liczyć na wysłuchanie w niebie. Chrystus mówi również nam, że gdzie są ludzie zebrani w Jego imię, tam On jest pośród nich. Kościół rozmodlony otrzymuje ważną gwarancję obecności Pana w życiu wspólnoty.
Nasz Kościół, nasza 45-letnia diecezja
Kościół najbardziej nie jest tam, gdzie się organizuje, reformuje, rządzi, jest on natomiast w tych, którzy po prostu wierzą i w braterskiej wspólnocie przyjmują dar wiary, który staje się dla nich życiem. (por. Benedykt XVI). Nasza diecezjalna wspólnota powstała przed 45-laty na trudnej ziemi. Ludzie przywiezieni ze wszystkich stron przedwojennej Polski zamieszkali w nowym miejscu bez tradycji i społecznej więzi. Zbyt mała sieć parafialna, brak duchownych i agresywny, antyboży klimat tworzony przez ówczesne władze, a także trudne warunki życia wielu mieszkańców naszej diecezji, dosyć łatwo dokonywały duchowych spustoszeń. Równocześnie miejmy pełną świadomość, że powstanie naszej diecezji i zdynamizowanie głoszenia Ewangelii na naszej ziemi, pozwoliło ogromnej rzeszy ludzi obronić wiarę w Boga, a także zachować godność i piękno człowieczeństwa.
Uczniowie Jezusa nieustannie uczą się wiary
Dzisiaj, kiedy katolicyzm tradycyjny nie jest w stanie kształtować wiary kolejnego pokolenia, rodzi się katolicyzm ewangeliczny, oparty na osobistym i pogłębiającym się doświadczeniu Boga. Aby wiara była mocą niosącą nas w chwilach szczęśliwych i trudach życia, musi dotykać serca i sprawiać, że przylgniemy do Boga. To właśnie dlatego rozpoczęliśmy II Synod naszej diecezji, by wsłuchując się najpierw w to, co Duch Święty mówi dzisiaj do nas i w tymże Duchu odczytując znaki czasów nam współczesnych, rozpoznawać w naszej historii właściwe drogi wiary.
Istotnym jest zrozumienie, że wiara nie jest zespołem przekonań, ideologią, którą się raz przyjmuje, lecz drogą i to drogą nie mającą końca. Wierzący wchodzi w świat tajemnicy Boga, jest ciągle w drodze, która prowadzi w coraz głębsze doświadczenie Jego bliskości. Taka wiara, której istotą jest zaufanie do Boga, potrzebuje stałej troski dotykającej umysłu i serca.
Sanktuarium miejscem wzrastającej wiary
„Co należy czynić, aby pomóc współczesnym ludziom odkrywać w wierze piękno Ewangelii i wartość życia z Bogiem?” – zapytano wielkiego teologa Yves’a Congara. Odpowiedział: „Trzeba tworzyć miejsca modlitwy, miejsca, w których Bóg jest niemal dotykalny”. Również Pierwsze Zgromadzenie Biskupów poświęcone Europie, mówiąc o wierze, wskazało na tę potrzebę dotknięcia i doświadczenia obecności Boga.
Skrzatuska świątynia od XVI wieku jest takim miejscem, w którym wprost niewyobrażalnie wielka miłość Boga do człowieka i pełna miłości wierność Maryi są niezwykle głęboko przeżywane, wydając owoce wspaniałych ludzkich przemian. To Sanktuarium kryje w sobie skarbiec niezliczonych godzin modlitwy wypowiadanej w nim dniem i nocą. Właśnie przed obliczem Matki Miłości Zranionej i Matki Naszej Nadziei ogromna rzesza ludzi przez wieki doznawała ukojenia bólu, odzyskiwała pokój serca, przeżywała swoje nawrócenia i uzdrowienia. Dlatego tak bardzo ważna była potrzeba odnowienia nadwątlonej zębem czasu świątyni, by stworzyć warunki pozwalające w godny sposób przeżywać pielgrzymkowe spotkania dorosłych, młodzieży i dzieci, a także różne formy rekolekcyjne. Przeprowadziliśmy więc renowację pięknej świątyni i wybudowaliśmy całe sanktuaryjne zaplecze, razem z domem pielgrzyma, które służą umacnianiu naszej wiary i miłości, pod przewodnictwem Maryi i Jej świadectwem wiary. Dzisiaj możemy się cieszyć odnowioną świątynią, placem sanktuaryjnym ze stacjami Drogi Krzyżowej i Stacjami Różańcowymi, nowo wybudowanym Domem Pielgrzyma oraz całym niezbędnym zapleczem.
Dziękuję Wam Kochani Diecezjanie
To dzieło odrodzenia nie byłoby możliwe bez ogromu modlitwy, także modlitwy wielu chorych, którzy ofiarowali dar swojego cierpienia. Sanktuarium tworzyły również płynące z wierzących i kochających serc ofiary materialne wielu ludzi, a był to często przekazywany z serca ofiarny wdowi grosz. Dziękuję również za ofiary złożone dzisiaj na tacę i za wszelką okazaną przez was pomoc.
Jest wielką radością naszej diecezji, że tę najnowszą historię odradzających i przemieniających spotkań w naszym Sanktuarium również tworzyli młodzi. To oni najszybciej swoją obecnością i młodzieńczą żywą wiarą odmieniali oblicze skrzatuskiego Sanktuarium. Dzisiaj serdecznie dziękuję naszej młodej wspólnocie wiary. Nie byłoby tego Sanktuarium bez ciągle wzrastającej rzeszy pielgrzymów i grup odprawiających tutaj swoje rekolekcje. Dziękuję Bogu za każdą osobę, która zapatrzona w Skrzatuską Pietę, w duchowym zjednoczeniu z Maryją, doznawała łaski leczenia swoich ran, odzyskiwała nadzieję i wzrastała w wierze.
Siostry i Bracia, kochani Diecezjanie!
Zapraszam serdecznie do Skrzatusza na wspólną dziękczynną modlitwę, na nasze Magnificat i Te Deum za wielki dar świętego miejsca, gdzie Maryja będzie nieustannie uczyła nas żywej, ufnej wiary i miłości do swego Syna. Tej modlitwie będzie nam przewodniczył Ojciec Antonello z Brazylii, który tak wspaniale pomógł nam przeżyć 40-lecie naszej diecezji. W naszym diecezjalnym świętowaniu będą również uczestniczyli biskupi całej Metropolii.
W najbliższą sobotę na wspólne świętowanie zapraszam naszą młodzież. Kochani młodzi Przyjaciele, to jest wasz dzień w Skrzatuszu.
Natomiast w niedzielę o godzinie 9:45 rozpocznie się diecezjalna pielgrzymka dorosłych, na którą z całego serca zapraszam wszystkich diecezjan. Do zobaczenia w Skrzatuszu!
Wasz biskup
+ Edward Dajczak
Biskup Koszaliński-Kołobrzeski